Via Ceuta

Vanuit Tanger voerde de weg langs de kust in de richting van de Spaanse enclave Ceuta of Sebta in het Arabisch. Onderweg kwamen we langs een enorme, kakelnieuwe containerterminal die Tanger als haven van formaat op de kaart moet zetten en langs vele zwervers uit de Sub-Sahara, vluchtelingen die zich in de bossen rond de enclave verschuilen. De landtong waarop Ceuta ligt is van verre te zien, maar voor ons niet aanlokkelijk genoeg om er heen te rijden. Het is een belangrijk landingspunt voor zowel de emigranten als de immigranten. Vanwege de economische crisis in Spanje en de bloei (!?) ervan in Marokko zoeken veel Spanjaarden hun geluk in het Afrikaanse buurland. Aan de andere kant biedt de enclave die officieel deel van de EU is, een lokkend perspectief aan duizenden ontheemde Afrikanen waarvan velen te voet door de Sahara zijn gekomen. Het is een trieste realiteit om mensen in de bloei van hun leven, zonder toekomst te moeten zien ronddolen, alleen op de been gehouden door iets dat ‘hoop’ heet. Op de tekening probeert één van de Spaanse immigranten zijn hang en sluitwerk aan de man te brengen op het Grand Socco plein in Tanger. Terwijl ik hem tekende werden ongevraagd mijn Merrell trainers gepoest(!) door een andere Spanjaard. (08)