Nador

Het was al donker toen we in Nador aankwamen. De stad lag in een lang lint tussen de zee en een uitloper van het Riffgebergte gedrukt en leek zo op het eerste gezicht groter dan het was. Mohammed had enige moeite om het Mansour Eddahbi Hotel te lokaliseren. De toeristen die hij gewoonlijk rondreed, kwamen niet op plekken zoals Nador. We reden rondjes door het kleine moderne centrum voordat we ineens ergens stopten waar we al een paar maal aan voorbij gekomen waren. Hier geen charmante B&B Riad of Dar. In plaats daarvan een drie sterren vertegenwoordigershotel. Ja, je raadt het al, waarvan het café vol animeermeisjes zat. Dus waar de Mansour Eddahbi tekort kwam aan traditie werd het gecompenseerd met een louche bruin nylon ambiance. Niet dat er op de kamer iets aan te merken viel. We hadden warm water en een balkonnetje vanwaar ik deze sfeertekening maakte. Na aankomst gingen we meteen de straat op om eten te scoren. Altijd leuk, een onbekende stad. We kwamen echter niet ver want op de hoek was een cafetaria waar naast de gebruikelijke halal kip en lam ook vis en zeevruchten uitgestald lagen. Het cafetaria zelf was maar klein, maar ze hadden de hele stoep ervoor geannexeerd en met tentdoek overdekt. Het eten was voortreffelijk en we zaten omringt door hotelhoertjes en hun vrouwelijke chaperones. (23)