Volubilis

Er wordt gezegd dat je Marokko niet mag bezoeken zonder Volubilis te bezichtigen. Wat hebben mensen toch met saaie ruïnes die onsympathieke overheersers uit de oudheid achtergelaten hebben? Maar eenmaal in Moulay Idriss was Volubilis slechts 5 km te gaan. Dus waarom niet? Nergens waren zoveel mozaïeken in situ, stond in de gidsen. Ik heb er geen gezien. Tegen de tijd dat ik een tekening had gemaakt was ik doodziek. Misschien waren het de op Marokkaanse wijze gekruide gehaktballen met sla die we de dag ervoor hadden gegeten in één van de eethuisjes op het plein van Moulay Idriss, misschien waren het de spinaziepasteitjes waarvan we in de B&B gesmuld hadden. Of misschien was het wel mijn aangeboren afkeer van Romeinen. Ik kom per slot uit Noviomagum de stad waar de Batavier Claudius Civilus in opstand kwam tegen het Romeinse Legioen. Hoe dan ook we verlieten de historische plek in haast richting Meknes. De tekening is van een enorme olijfpers waarvan ik de werking niet helemaal begreep. Terwijl ik zat te tekenen kwamen drie groepen uit drie verschillende landen langs en kregen ieder hetzelfde verhaal op een andere manier te horen. Bij de Fransen, die wel iets van olijfolie weten, ging het vooral om de cultuur van de Romeinen en bij de Duitsers ging men diep in op de techniek van het persen. De Turken kon ik weliswaar niet verstaan, maar je ziet aan de bewegingen van de gids waar de nadruk gelegd wordt: dat was niet op de werking en ook niet op het gevaarte en ze waren ook snel klaar. Ach ja, Turkije heeft zoveel ruïnes uit de oudheid. Interessant is wel dat alles wat ik getekend heb er een paar jaar geleden nog niet was. Toen was er alleen de ronde steen met de geulen waardoor de ruwe geperste olie naar een opvang wegstroomde en niet eens op de tekening te zien is. (40)