Het water van Jebel Zertoun

Het was niet voor niets dat de Romeinen hier een grote kolonie stichtten. en Moulay Idriss vanuit deze plek zijn kerstening begon. Want overal gold de vuistregel: geen Romeinse nederzetting zonder badhuizen, dus bronnen. Er waren natuurlijk ook warme bronnen in de buurt. Boven de Jebel Zertoun laten de wolken hun kostbare lading vallen en de vlakte wordt doorkruist met rivieren. Aan water (nog) geen gebrek. Voor het gemak van de bewoners werd een netwerk van pijpen aangelegd die de twee heuvels voorzag van water. Deze watervoorziening werkt nog steeds. Her en der zijn openbare waterkranen. Zoals deze op de tekening die op de kruising ligt van een trap en een steile steeg. Ik zat op de trap te tekenen. Vrouwen en kinderen kwamen, vulden jerrycans of wasten hun handen en gingen weer. Intussen liepen anderen af en aan met ongebakken broden. Het duurde even voordat ik het doorhad, maar de takkenbossen naast de kraan en de karakteristieke schoorsteen boven op het dak van het gebouw er achter verraadden een bakkerij. (36)