Beni Sidel

De geboortehuis van Aboutaleb bleek een paar kilometer van Beni Sidel te liggen. Het kleine marktstadje lag tussen de akkers aan de achterkant van de berg waar Nador tegenaan leunde. Terwijl Bert en ik door het lege markt ‘stadion’ zwierven met een kudde schapen en geiten achter ons aan was Mohammed op zoek naar iemand die wist waar het wiegje van de burgemeester van Rotterdam had gestaan. Niemand leek ooit van de familie Aboutaleb gehoord te hebben en ik begon al aan de informatie op Wikipedia te twijfelen, toen de bestuurder van een geparkeerde tachtiger jaren Mercedes aan kwam lopen; zo’n Mercedes van het type 230E met veel chroom die nog steeds overal in Marokko als taxi gebruikt wordt. Hij wist wel waar wij de familie konden vinden: stap maar in. Over een erbarmelijk slechte ongeplaveide weg hobbelden we naar boven. Beni Sidel lieten we ver beneden ons. Onze gastheer vertelde dat vijf jaar geleden een Nederlandse journaliste en een Marokkaanse man ook gezocht hadden naar het huis van de Aboutalebs. Zij hadden toen bij hem gelogeerd. Inmiddels waren we bovenop een Mesa aangekomen en reden tussen eindeloze akkers peulvruchten. We passeerden een school en wat verspreid liggende boerderijen. Tenslotte stopten we tussen de rijpe erwten voor de gesloten deur van een eenvoudige, ommuurde hoeve. Niemand deed open. Maar onze man gaf niet op en liep naar een andere boerderij honderd meter verderop. Een oude man kwam een kijkje nemen wat er aan de hand was. (25)